Ανακατάληψη της Χερσώνας: Τι αλλάζει πραγματικά στο στρατιωτικό πεδίο και στο πολικό επίπεδο
Ποια είναι η σημασία της ανακατάληψης της Χερσώνας από τους Ουκρανούς σε στρατιωτικό επίπεδο, εκτός από το πολιτικό και το συμβολικό; Σε τι βαθμό αλλάζει τα δεδομένα στο πεδίο και για τους δύο εμπόλεμους, ενώ αρχίζει ένας δύσκολος χειμώνας για την περιοχή ; Ποιες πολεμικές και πολιτικές εξελίξεις μπορούν να πιέσουν τις δύο πλευρές να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις, αντί να συνεχιστούν επί μακρόν οι συγκρούσεις ;
Στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» επιχειρούνται να δοθούν απαντήσεις στα ζητήματα αυτά, με τη συμμετοχή του Αντιστράτηγου ε.α Κωνσταντίνου Λουκόπουλου, Γεωστρατηγικού Αναλυτή και Εκτελεστικού Διευθυντή στο Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας.
Λιγότερο από δύο μήνες από την μεγάλη, φθινοπωρινή αντεπίθεση των Ουκρανών στη Χερσώνα, η σημαία τους κυματίζει τις τελευταίες μέρες στο κέντρο της πόλης, σημαίνοντας ένα ταπεινωτικό πισωγύρισμα για τις ρωσικές δυνάμεις. Οι τελευταίες προέβαλαν ελάχιστη έως και καθόλου αντίσταση στον προελαύνοντα ουκρανικό στρατό που διέσχισε μεγάλο μέρος της πόλης αλλά και της γύρω περιοχής, ανακτώντας τον έλεγχο της πρωτεύουσας της ομώνυμης επαρχίας. Πλέον οι ρωσικές δυνάμεις έχουν παραχωρήσει περίπου το 40% της περιφέρειας της Χερσώνας σε ουκρανικά χέρια. Επίσης, δεν έχουν καν συμπληρωθεί δύο μήνες από την ανακήρυξη των συγκεκριμένων εδαφών ως ρωσικών, μετά την προσάρτησή τους, την οποία είχε ανακοινώσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Επομένως, η ήττα της Ρωσίας στο επίπεδο της πολιτικής, των συμβολισμών, αλλά και της γεωγραφίας είναι σημαντική. Ωστόσο, ένα άλλο ζήτημα αποτελεί το πόσο σημαντική είναι στο καθαρώς στρατιωτικό επίπεδο η επιτυχία των Ουκρανών. Ορισμένοι αναλυτές αναφέρουν πως οι επιτελείς της Μόσχας και ιδίως ο Στρατηγός Σεργκέι Σουροβίκιν που έχει αναλάβει το ουκρανικό μέτωπο, βρίσκονται πιο κοντά στην στρατιωτική τακτική του Ναπολέοντα, ακολουθώντας το δόγμα του Γάλλου Αρχιστράτηγου∙ δηλαδή ότι υποχωρείς στον τόπο, για να κερδίσεις το χρόνο. Στο μεταξύ θα αρχίσουν να ανασυγκροτούν τις μονάδες τους σε καλά οχυρωμένες θέσεις στην ανατολική όχθη του Δνείπερου και θα εντάσσουν με πρόγραμμα τους νέους επιστρατευμένους.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρόκειται για την τρίτη μεγάλη ρωσική υποχώρηση στον πόλεμο αυτό και την πρώτη που αφορά την εγκατάλειψη μια τόσο μεγάλης κατεχόμενης πόλης. Να υπενθυμιστεί πως οι δυνάμεις της Μόσχας εκδιώχτηκαν το Μάρτιο από τα προάστια του Κιέβου κι τον Σεπτέμβριο από την βορειοανατολική περιοχή του Χαρκόβου. Ωστόσο, μπορεί τώρα αυτή η ουκρανική αντεπίθεση να έχει και συνέχεια ; Aπ’ τη άλλη, η ρωσική υποχώρηση από τη Χερσώνα μοιάζει συντεταγμένη και πολύ λιγότερο χαοτική από το τι συνέβη στο Χάρκοβο τον Σεπτέμβριο. Εντύπωση κάνουν, επίσης, οι εικόνες μιας άθικτης Χερσώνας που άφησαν πίσω τους τα ρωσικά στρατεύματα (καμιά σχέση με οδομαχίες, παγιδευμένες εγκαταστάσεις κλπ. που προβλέπονταν) και περιέργως πως με λιγότερες αντιδράσεις στα ρωσικά ΜΜΕ και τις ρωσικές ελίτ, (τουλάχιστον από όσα γίνονται προς τα έξω γνωστά) σε σχέση με την κριτική που ασκήθηκε το Σεπτέμβριο.
Τώρα, μετά την ανακατάληψη της Χερσώνας μέχρι τον ποταμό Δνείπερο, οι δύο πλευρές είναι μετωπικά αντιμέτωπες, καθώς αντικρίζουν η μία την άλλη σε μεγάλο μήκος του ποταμού και σε απόσταση περίπου 250 χιλιομέτρων, από την περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια μέχρι την Μαύρη Θάλασσα. Επίσης, η Χερσώνα είναι βασική πύλη προς την Κριμαία και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η σημασία της είναι πολύ μεγάλη. Έτσι, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, η μετακίνηση την οποία έχουν ανακοινώσει οι Ρώσοι δεν αφορά αποχώρησή τους από την περιοχή, αλλά μεταφορά από τη μία πλευρά του ποταμού προς την άλλη, ώστε τον χειμώνα ο οποίος έρχεται να μπορούν πιθανώς να αντιμετωπίσουν καλύτερα την αντεπίθεση των Ουκρανών.
Πάντως, αναφορικά με το χειμώνα, όλοι μιλούν για τις κλιματολογικές και ιδίως εδαφολογικές συνθήκες που θα δημιουργήσει σε λίγο στα μέτωπα της Ουκρανίας, κάτι που θα κρατήσει έως περίπου το Μάρτιο. Και τότε όμως το λιώσιμο των χιονιών σε συνδυασμό με έντονες βροχοπτώσεις της εποχής θα δημιουργήσει νέα προβλήματα στο έδαφος με το φαινόμενο «Ρασπουτίτσα». Επομένως κατά τι διάρκεια όλης αυτής της περιόδου αναμένεται να μειωθούν δραστικά οι επιχειρήσεις επί του εδάφους, κάτι που ευνοεί τον αμυνόμενο και δυσκολεύει τον επιτιθέμενο.
Ακόμη, οι ρωσικές πυραυλικές επιθέσεις, που εξαπολύθηκαν επί δύο εβδομάδες, μετά το χτύπημα στη γέφυρα του Κερτς, έχουν καταστρέψει το 40% των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας. Το γεγονός αυτό με τη σειρά του επηρεάζει μέρος της υδροδότησης της χώρας, το σιδηροδρομικό της δίκτυο, καθώς και τη λειτουργία αρκετών επιχειρήσεων που αναγκάστηκαν να διακόψουν τις εργασίες τους. Είναι αρκετά εύλογο τι επιδίωκε να πετύχει η Ρωσία, αλλά και άξιο ερμηνείας γιατί διέκοψε αυτές τις επιθέσεις.
Παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αν και η Ουκρανική πλευρά πανηγυρίζει για την ανακατάληψη της Χερσώνας και το σύνολο των δυτικών θεσμών βέβαια την χαιρετίζει, είναι σαφές πως στο προσκήνιο και το παρασκήνιο γίνονται συνομιλίες των δύο πλευρών, τουλάχιστον εμμέσως. Π.χ., μετά από επίσκεψη προ ημερών του Συμβούλου Ασφαλείας Σάλιβαν στο Κίεβο, ο Πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε πως η Ουκρανία δεν έχει κλείσει την πόρτα στο διάλογο, αρκεί βέβαια να τις επιστραφούν όλα τα εδάφη, να πληρωθούν πολεμικές αποζημιώσεις και να υπάρξουν διώξεις και καταδίκες για εγκλήματα πολέμου, παραλείποντας αυτή τη φορά από τον κατάλογο αιτημάτων την εκδίωξη ή και δίωξη του Προέδρου Πούτιν. Επίσης κι από την άλλη πλευρά η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ της Ρωσίας Ζαχάροβα βγήκε και δήλωσε πως η χώρα της δεν είναι αρνητική για διαπραγματεύσεις, αρκεί αυτές να λάβουν υπόψιν την νέα πραγματικότητα με την ενσωμάτωση των τεσσάρων περιοχών στη Ρωσία…
Το Ουκρανικό είναι βέβαιο πως περιελήφθη στις συζητήσεις μεταξύ Μπάιντεν, Σι, Μόντι, Μακρόν, Σούνακ, Σολτς κλπ. στη Σύνοδο του G20 στο Μπαλί (από την οποία τελικά απουσίασε ο Πούτιν), ενώ στο μεταξύ διέρρευσε η συνάντηση που είχαν στην Τουρκία οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Ρωσία για το Ουκρανκό.
Αν και πρόωρο, ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι η νέα διάταξη των δύο πλευρών ένθεν και ένθεν του Δνείπερου για πολλά χιλιόμετρα θα μπορούσε να είναι μια γραμμή ανακωχής τύπου Κορέας 1953. Προς το παρόν, βέβαια, τα γεγονότα δείχνουν ότι ο πόλεμος παρατείνεται και οι καταστροφές όλων των πλευρών συνεχίζονται (μεταξύ των οποίων κατεξοχήν και οι οικονομικές ζημιές της Ευρώπης) και πως τα πράγματα είναι πιθανόν να εισέλθουν με μια περίοδο στασιμότητας και αμοιβαίας φθοράς.
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
