Η Ιταλία μετά τον Μπερλουσκονισμό

Η κληρονομιά Μπερλουσκόνι στο δημόσιο βίο της Ιταλίας μετά το θάνατό του, η «αγιοποίηση» της προσωπικότητας του τις προηγούμενες ημέρες από μέρος του πολιτικού κόσμου και ΜΜΕ της χώρας, ο καταλυτικός ρόλος του στη διαμόρφωση της τελευταίας συμμαχικής κυβέρνησης Αδελφών της Ιταλίας-Λέγκας-Φόρτσα Ιτάλια, το μέλλον αυτού του συνασπισμού χωρίς τον διαμεσολαβητικό ρόλο του και η διεκδίκηση των οπαδών και μελών του από τα υπόλοιπα κόμματα ήταν τα ζητήματα που εξετάζονται στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» (Πρώτο Πρόγραμμα ΕΡΑ, Σάββατα και Κυριακές 12.00-13.00).

Η ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ  

Αν παρακολουθούσε κανείς τα περισσότερα ιταλικά ΜΜΕ και πολλές δηλώσεις δημοσίων προσώπων, μπορεί να μιλήσει για μια επιχείρηση αγιοποίησης του Μπερλουσκόνι μετά θάνατον. Επίσης, στην κηδεία του συγκεντρώθηκε ένα αρκετά μεγάλο πλήθος μέσα και έξω από τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου. Πέραν των καθιερωμένων συμβατικοτήτων σε τέτοιες περιπτώσεις, το ερώτημα που εξετάζεται έχει να κάνει μ’ αυτό που αποκαλείται «κοινό αίσθημα» των Ιταλών (όσο υφίσταται μια τέτοια έννοια) και ποιο ήταν ;  Κι εν τέλει, παρά τις αντιφάσεις του, το θόρυβο και τα σκάνδαλα που προκαλούσε προσωπικά και πολιτικά, την παραβίαση κανόνων κλπ, αν τελικά υπερίσχυε στο λαϊκό φαντασιακό η εικόνα του πετυχημένου και δυναμικού προσώπου στην οικονομία, την πολιτική και πάνω απ’ όλα στη ζωή που ήξερε να τη ζει… Σύμφωνα, πάντως, με τον Δημήτρη Δεληολάνη, στις δημοσκοπήσεις  της κοινής γνώμης που έγιναν μετά την αποδημία του, τουλάχιστον το 60% των Ιταλών τον κρίνει αρνητικά. 

 Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΖΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  

Όσα έγιναν το καλοκαίρι του 2022 στην Ιταλία θα μπορούσαν να ιδωθούν και ως η τελευταία μεγάλη πολιτική κίνηση του Μπερλουσκόνι πριν το τέλος του. Ήταν 19 Ιουλίου του 2022 όταν ο – ήδη 85χρονος τότε – Σίλβιο Μπερλουσκόνι προσκάλεσε σε γεύμα στη βίλα του στη Ρώμη τους ηγέτες των μεγαλύτερων κομμάτων της ιταλικής δεξιάς, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για τις κινήσεις που θα οδηγούσαν στην ανατροπή του Μάριο Ντράγκι από την πρωθυπουργία και, συνακόλουθα, στην πρόωρη προσφυγή της Ιταλίας στις κάλπες. Οι Μπερλουσκόνι, Μελόνι, Σαλβίνι, Ταγιάνι κ.ά. βρέθηκαν εκείνο το μεσημέρι στη βεράντα της Villa Grande ή Villa Zeffirelli (σ.σ. πρόκειται για την άλλοτε έπαυλη του Φράνκο Τζεφιρέλι), με στόχο να επανακαθορίσουν τον ρου των ιταλικών πολιτικών εξελίξεων, όπως και έκαναν. Ήταν τότε που οι ηγεσίες των κομμάτων «Αδέλφια της Ιταλίας», «Forza Italia» και «Λέγκα» αποφάσισαν να αποσύρουν τη στήριξή τους προς τον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό του Ντράγκι, με τη γνωστή συνέχεια: Ο Μάριο Ντράγκι παραιτήθηκε και η Ιταλία πήγε σε πρόωρες εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου του 2022, με τη Τζόρτζια Μελόνι να πετυχαίνει μια σημαντική νίκη, εξασφαλίζοντας το 26% ως ηγέτιδα της παράταξης “Αδέλφια της Ιταλίας”.   

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ-ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΏΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΝΤΑΙ 

Η ζωή ωστόσο συνεχίζεται για την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, τον υπουργό Υποδομών Ματέο Σαλβίνι, τον υπουργό Εξωτερικών Αντόνιο Ταγιάνι, και όλους τους άλλους συνδαιτυμόνες του γεύματος της 19 Ιουλίου του 2022, με τους ζώντες να επανασχεδιάζουν το μέλλον τους μέσα σε ένα πολιτικό περιβάλλον από το οποίο θα απουσιάζει, για πρώτη φορά έπειτα από περίπου τρεις δεκαετίες, ο «καβαλιέρε». 

Και το πρώτο ερώτημα είναι αν έχει μέλλον η Forza Italia; Αρκετοί αναλυτές εκφράζουν αμφιβολίες για το μέλλον της προσωποπαγούς μπερλουσκονικής παράταξης,  η οποία στις τελευταίες εκλογές του 2022 έλαβε μόλις το 8,1% και 45 έδρες. Αρκετοί επίσης διερωτώνται κατά πόσον  ο διάδοχός του Ταγιάνι μπορεί να κρατήσει το κόμμα ενωμένο,  ώστε αυτό να μην διαλυθεί ή να δει πολλούς βουλευτές του να αυτομολούν σε άλλα κόμματα.  

Κατά δεύτερο, αρκετοί αναλυτές θεωρούν πως ο θάνατος του Μπερλουσκόνι καθιστά τη Μελόνι πιο ισχυρή, η οποία οφείλει στον Μπερλουσκόνι την αρχική ανάδειξή της στην πολιτική (με την υπουργοποίησή  της για πρώτη φορά σε κυβέρνησή του το 2008), αλλά σε μεγάλο βαθμό και την τωρινή πρωθυπουργία, Άλλωστε, ο  Μπερλουσκόνι είχε αρχίσει την «κανονικοποίηση» της ιταλικής άκρας δεξιάς, με τη συνεργασία του μετά τις εκλογές του 1994  με τη νεο-φασιστική Alleanza Nazionale του Φίνι (μέλος της οποίας ήταν τότε και μια ανήλικη από τη Ρώμη ονόματι Μελόνι) και την επανάληψη αυτής της συνεργασίας στη δεύτερη κυβέρνησή του το 2001 και την διεύρυνση μάλιστα και με την Λέγκα του Βορρά του Ουμπέρτο Μπόσι.  Οι δυο τους, Μπερλουσκόνι και Μελόνι, έμελλε να έχουν, βέβαια, και προστριβές μέσα στα χρόνια. Προϊόν αυτών ήταν υπό μια έννοια και η ίδια η γέννηση της παράταξης Fratelli d’Italia, την οποία ίδρυσε η Μελόνι το 2012, μετά την αποχώρησή της από τον μπερλουσκονικό Λαό της Ελευθερίας (l Popolo della Libertà/PdL) όπως ονομαζόταν η παράταξη που είχε ο Καβαλιέρε την περίοδο 2009 – 2013. Ωστόσο, σύμφωνα με μια άλλη προσέγγιση των αναλυτών,  η κυβέρνηση της Μελόνι θα αντιμετωπίσει και μια πρόκληση, καθώς καλείται να διατηρήσει τη συνοχή της μακροπρόθεσμα, χωρίς τον Μπερλουσκόνι ως συντονιστή και διαμεσολαβητή. Ορισμένοι θεωρούν ότι, σαν μια αντίδραση, η Μελόνι θα μετακινηθεί προς το κέντρο.  

Κατά τρίτον, έχει σημασία ποια μπορεί η επίδραση του θανάτου του Μπερλουσκόνι, και της τυχόν αποδυνάμωσης του χώρου του  ως προς τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι η οποία, σε αντίθεση με τη Μελόνι, ακολουθεί φθίνουσα πορεία στις δημοσκοπήσεις. Επιπλέον,  δεν είναι μόνο τα δεξιά κόμματα που εποφθαλμιούν  τους ψηφοφόρους του Μπερλουσκόνι. Ο πρώην πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, αν και τέως σκληρός αντίπαλος, εξύμνησε τον Μπερλουσκόνι σε συνεντεύξεις του μετά το θάνατό του, δείχνοντας πως θα  ήθελε πολύ να προσελκύσει τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους της Forza Italia στο κεντρώο κόμμα του Italia Viva.

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More