Τρίτη, 7 Μαΐου, 2024

Κεντρική Ελλάδα

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Γυναίκες που μάχονται, θρηνούν και επιβιώνουν

Η 8η Μαρτίου είναι ακόμη μια μέρα απερίγραπτης οδύνης για τις γυναίκες της Γάζας. Όταν δεν θρηνούν για τα παιδιά τους που σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς ή από ασιτία αγωνίζονται να επιβιώσουν σε συνθήκες ταπεινωτικές ακόμα και για πρόσφυγες. Οι γυναίκες στη Μέση Ανατολή, το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Ουκρανία αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους εν μέσω εμπόλεμων συρράξεων και ακραίας βίας.

Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία της Unicef για τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων σε χώρες της Αφρικής, με περισσότερα από 230 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες, να έχουν υποστεί ακρωτηριασμό, σε σύγκριση με τα 200 εκατομμύρια το 2016.  Η Μαντλέϊν Αμπάς, εκτοπισμένη υπογραμμίζει: «Έχασα το μάτι μου σε βομβαρδισμό. Συνεχώς μετακινούμαστε από τη μια σκηνή στην άλλη». Επίσης η Μανάλ Δραϊμλί, εκτοπισμένη ανέφερε: «Ψήνουμε το ψωμί μας σε επιφάνειες από πλαστικό, χαρτόνι και νάιλον σε φωτιά από σκουπίδια».  

Μόνο η ελπίδα για την αποφυλάκισή των δικών τους στηρίζει τις γυναίκες στη Δυτική Όχθη.

Η Λατίφα Αμπού Χαμιντ, μητέρα τεσσάρων φυλακισμένων παιδιών ΡΑΜΑΛΑ δηλώνει: «Ξαπλώνω το βράδυ και δεν κοιμάμαι μέχρι το ξημέρωμα επειδή τους σκέφτομαι». Μοιράζοντας λουλούδια γυναίκες των Δρούζων της Συρίας έδωσαν το τόνο στο νέο αντικυβερνητικό ξέσπασμα στην οικονομικά κατεστραμμένη από τον εμφύλιο χώρα. Στο Πακιστάν υπερήφανα τολμούν να οδηγούν μοτοσικλέτες, στη χώρα που συνήθως τις βλέπουμε  στο πίσω κάθισμα των αυτοκινήτων με τους άντρες στο τιμόνι.

Οι γυναίκες έχουν αποδείξει ότι τα καταφέρνουν. Νεαρή μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας  βγάζει τα προς το ζην οδηγώντας ταξί στο κυκλοφοριακό χάος της  Τζακάρτας με την τρίχρονη κορούλα της στο πλευρό της. «Εμείς οι γυναίκες δεν πρέπει να αφήνουμε κανένα να μας περιφρονεί» επεσημαίνει η Ικαουατι, οδηγός τρίτροχου ταξί.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας τις έβγαλε στο δρόμο για να κερδίσουν από κοινού όσα σε άλλες χώρες θεωρούνται κεκτημένα, αντιμετωπίζοντας ακόμα και τις δυνάμεις ασφαλείας. Στη Μανίλα διαμαρτυρόμενες για τη σεξουαλική κακοποίηση Η Φλόρα Σάντος, διαδηλώτρια τονίζει: «Βγάλαμε τους στηθόδεσμους επειδή θέλουμε να βγάλουμε τις διακρίσεις από τις ζωές μας».

Στη Μπανγκόκ διεκδικώντας άδεια μητρότητας. Η Σανγκνταο Μανιτουν, εργάτρια ανέφερε: «Όλες εργαζόμαστε δεν είμαστε μόνο νοικοκυρές». Και στην Μπουρκίνα Φάσο να παλεύουν ακόμα κατά του ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων. Η συντονίστρια Ρουκιατου Σεντγκο, συντονίστρια προγράμματος «Ζώντας με κλειτοριδεκτομή υπογράμμισε: «Πέρασα από αυτή τη διαδικασία όταν ήμουν 10-11 ετών. Διηγούμενη την ιστορία μου απελευθερώνομαι και επίσης βοηθώ κι άλλους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο». Πρόσφατη έκθεση της UNICEF επισημαίνει ότι παρά τα βήματα που έγιναν σε επιμέρους χώρες, οι γυναίκες  που επέζησαν της αποτρόπαιας διαδικασίας αυξήθηκαν κατά 15% από το 2016 ξεπερνώντας παγκοσμίως τα 230 εκατομμύρια.

Επιμέλεια: Χριστίνα Ποπόρου

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More