Ποδηλάτρια έμεινη τυφλή από γεύμα και στοχεύει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες – «Ίσως πετύχω κάτι που δεν θα έκανα ούτε αν είχα όραση»

Ένα γεύμα fast food μετά από μια νυχτερινή έξοδο το 2017 άλλαξε για πάντα την πορεία της ζωής της Λίζι Τζόρνταν αλλά άνοιξε την πόρτα σε νέες ευκαιρίες.

Όταν ήταν φοιτήτρια και σπούδαζε ψυχολογία στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, η Τζόρνταν, τότε 19 ετών, προσβλήθηκε από ένα σπάνιο στέλεχος βακτηρίου E. coli μέσω τροφικής δηλητηρίασης. Αυτό την άφησε σε κώμα και να παλεύει για την επιβίωσή της, και όταν τελικά ξύπνησε, ήταν τυφλή.

Αλλά αφού έπιασε αυτό που περιγράφει ως “πάτο”, η Τζόρνταν, από το Guildford, έθεσε στον εαυτό της νέες προκλήσεις και στοχεύει να είναι μέλος της ομάδας παρα-ποδηλασίας της Μεγάλης Βρετανίας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του επόμενου έτους στο Παρίσι.

“Ήμουν πολύ, πολύ άσχημα”, δήλωσε στο BBC Sport. “Υπέφερα από πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων και οι γιατροί προειδοποίησαν τους γονείς μου πολλές φορές ότι μπορεί να μην τα καταφέρω.

“Αλλά χάρη στη χρήση ενός σπάνιου και ακριβού φαρμάκου, κατάφεραν να με βγάλουν από το κώμα, αλλά όταν ξύπνησα είχα χάσει εντελώς την όρασή μου, κάτι που ήταν τρομακτικό.

“Όταν γύρισα σπίτι από το νοσοκομείο, σκέφτηκα “πώς θα ζήσω τη ζωή μου χωρίς όραση;”.

“Είναι το παράθυρό σας στον κόσμο και ο τρόπος με τον οποίο βλέπετε και βιώνετε τα πάντα.

Είπα στον εαυτό μου: ‘Έχω δύο επιλογές εδώ. Μπορώ να κάθομαι και να λυπάμαι πολύ τον εαυτό μου ή μπορώ να προσπαθήσω να κάνω κάτι από τη ζωή μου και ίσως να πετύχω κάτι που δεν θα έκανα ούτε αν είχα όραση”.

Η αποφασιστικότητά της την έκανε να τρέχει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2019, συγκεντρώνοντας 15.000 λίρες για τη φιλανθρωπική οργάνωση RNIB, μόλις λίγους μήνες αφότου έμαθε να περπατάει ξανά, και αυτό της έδωσε το έναυσμα να συνεχίσει να ξεπερνά τα όριά της.

Το 2020 συμμετείχε σε μια ημέρα ταυτοποίησης ταλέντων της British Cycling και παρά το γεγονός ότι πριν χάσει την όρασή της οδηγούσε ελάχιστα ποδήλατο, εντυπωσίασε στις δοκιμασίες.

Ξεκίνησε ένα νέο ταξίδι που απέφερε χρυσό μετάλλιο στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Γλασκώβης στο μικτό σπριντ tandem, καθώς και ένα χάλκινο μετάλλιο στο tandem kilo με την πιλότο Amy Cole.

Η προπονήτρια Helen Scott, η ίδια πρωταθλήτρια Παραολυμπιακών, Παγκόσμιων και Κοινοπολιτειακών Αγώνων ως πιλότος tandem με όραση, λέει ότι η Τζόρνταν έχει τεράστιες δυνατότητες.

“Ήμουν στο πρόγραμμα ως αθλήτρια για 15 χρόνια – είναι καλύτερη από ό,τι ήμουν εγώ ποτέ μετά από μόλις τρία χρόνια”, λέει.

“Είναι μία από τις πιο σκληρά εργαζόμενες αθλήτριές μου, είναι καταπληκτική στη συνεργασία, μου λέει πώς είναι, και αυτό την κάνει και φανταστική αθλήτρια.

“Θέλει να δίνει τον καλύτερό της εαυτό και πάντα κάνει το καλύτερο.”

Η Τζόρνταν πλοηγείται τώρα στη νέα της ζωή και στις προκλήσεις εντός και εκτός ποδηλάτου, μαθαίνοντας νέα πράγματα κάθε μέρα.

“Δεν έχω καμία ουσιαστική όραση, οπότε εξαρτώμαι απόλυτα από κάποιον που θα με καθοδηγεί, ή από τη χρήση λευκού μπαστουνιού, για το οποίο πρόσφατα δήλωσα συμμετοχή στην εκπαίδευση, η οποία θα μου αλλάξει τη ζωή”, λέει.

“Με χτύπησε πολύ σκληρά όταν έχασα για πρώτη φορά την όρασή μου, επειδή ήμουν ένα έντονα ανεξάρτητο άτομο και ήθελα να το διατηρήσω αυτό.

“Μου στέρησε λίγο από την περηφάνια μου το γεγονός ότι έπρεπε να βασίζομαι σε κάποιον ή να ζητάω βοήθεια. Αλλά έμαθα μέσα στα έξι χρόνια να το αποδέχομαι, και στην πραγματικότητα με βοήθησε πολύ το γεγονός ότι εκτέθηκα στην κοινότητα του παρα-αθλητισμού, επειδή όλοι έχουν τις δυσκολίες τους, αλλά όλοι ενθαρρύνουμε και υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον, οπότε μαθαίνεις να είσαι περήφανος για την αναπηρία σου και περήφανος για το τι μπορείς να κάνεις με αυτήν και όχι για το τι δεν μπορείς να κάνεις.

“Νομίζω ότι έχω γίνει πολύ καλύτερος άνθρωπος από την εμπειρία μου, πιο ανοιχτόμυαλος και πιο πρόθυμος να αναλάβω νέες προκλήσεις και να δοκιμάσω νέα πράγματα από ό,τι όταν μπορούσα να δω, μπορεί να σκεφτόμουν “δεν θα ασχοληθώ με αυτό, δεν χρειάζεται να βγω από τη ζώνη άνεσής μου”.

“Αλλά τώρα έχω μάθει πραγματικά να αγκαλιάζω αυτό το αίσθημα της άβολης κατάστασης όταν βρίσκομαι έξω από τη ζώνη άνεσής μου και να βλέπω πραγματικά τι μπορώ να πετύχω από αυτό.”

Πηγή: BBC
Επιμέλεια-μετάφραση: Σπύρος Αμπελάκης

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More