Πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς: Αποσύνδεση από το ιστορικό πλαίσιο επιχειρεί το Τελ Αβίβ

Στις 24 Οκτωβρίου μια δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ προκάλεσε τη θυελλώδη αντίδραση της ισραηλινής κυβέρνησης. Σε ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του διεθνούς οργανισμού, ο Αντόνιο Γκουτέρες, καταδικάζοντας απερίφραστα το μακελειό που προκάλεσε η Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, υπενθύμισε στον κόσμο ότι αυτή η πράξη δεν προήλθε από το πουθενά και εξήγησε ότι δεν μπορούν να αποσυνδεθούν δεκαετίες κατοχής από την τραγωδία που εκτυλίχθηκε στις 7 Οκτωβρίου.

Φώτο Αρχείου (AP Photo/John Minchillo)

Το Ισραήλ αντέδρασε άμεσα με τον πιο έντονο τρόπο, με υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους να ζητούν ακόμη και την παραίτηση Γκουτέρες, ισχυριζόμενοι ότι υποστηρίζει τη Χαμάς και δικαιολογεί τη σφαγή που διέπραξε.

Ο υψηλότατος βαθμός αντίδρασης καταδεικνύει έναν νέο τύπο ισχυρισμών για την περιγραφή του αντισημιτισμού, υποστηρίζει σε ανάλυσή του στο Al Jazeera ο διευθυντής Παλαιστινιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ίλαν Πέιπ.

Η αποσύνδεση του συμβάντος από το ιστορικό πλαίσιο βοηθά το Ισραήλ και άλλες δυτικές κυβερνήσεις να θέσουν σε εφαρμογή πολιτικές που απέφευγαν στο παρελθόν εξαιτίας στρατηγικών, τακτικών ή ακόμη και ηθικών φραγμών, αναφέρει ο ειδικός αναλυτής.

Η αποτρόπαια επίθεση της Χαμάς έδωσε την ευκαιρία στο Ισραήλ να προχωρήσει σε επιχειρήσεις ουσιαστικά εθνοκάθαρσης στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ οι ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός για να επαναβεβαιώσουν την παρουσία τους στη Μέση Ανατολή.

Ρουκέτες απο τη Λωρίδα της Γάζας εκτοξεύονται προς το Ισραήλ πάνω από κατεστραμμένα κτίρια από τους βομβαρδισμούς (AP Photo/Mohammed Dahman)

Όμως αργά ή γρήγορα, τα γεγονότα όποια μορφή και να πάρουν θα πρέπει κάποια στιγμή να τεθούν στη γραμμική ιστορική εξέλιξη. Σε ένα πιο ευρύ ιστορικό πλαίσιο, θα πρέπει να ανατρέξουμε πίσω στο 19ο αιώνα για να βρούμε διατυπωμένη πολιτικά την ιδέα της «Επιστροφής των Εβραίων», δηλαδή από μια υπερχιλιετή θρησκευτική επιταγή σε πολιτική πρόταση ίδρυσης ενός εβραϊκού κράτους στα εδάφη της Παλαιστίνης. Σε αυτή τη βάση, πολλοί Ισραηλινοί διανοούμενοι από τότε και στο εξής προσπάθησαν να επαναπροσδιορίσουν τον Ιουδαϊσμό ως ένα είδος εθνικισμού, ευελπιστώντας από τη μία πλευρά να προστατεύσουν τις εβραϊκές κοινότητες από τον κίνδυνο που διέτρεχε η ίδια η ύπαρξή τους και από την άλλη να ορίσουν στην Παλαιστίνη ως το επιθυμητό μέρος για την αναγέννηση του εβραϊκού έθνους. Στη διαδικασία «επανεβραιοποίησης» της ιστορικής Παλαιστίνης, ελάχιστη προσοχή δόθηκε στους αραβικούς πληθυσμούς που ζούσαν επί αιώνες στην περιοχή.

Στον αντίποδα, η παλαιστινιακή κοινωνία, κατά βάση αγροτο-κτηνοτροφική εκείνη την εποχή και στα πρώτα βήματά της προς την απόκτηση εθνικής ταυτότητας, ένιωσε τον κίνδυνο και δημιουργήθηκαν τα πρώτα κινήματα κατά των Εβραίων αποίκων. Ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ και την κρίση του 1948, αυτά ενισχύθηκαν σημαντικά μετά τον βίαιο εκτοπισμό Παλαιστινίων προς τη Λωρίδα της Γάζας από χωριά στα οποία οι Ισραηλινοί δημιούργησαν οικισμούς.

Η διαδικασία βίαιου ξεριζωμού χιλιάδων Παλαιστινίων μπορεί να καταγραφόταν από τη διεθνή κοινότητα, όμως δεν καταδικαζόταν. Κατά συνέπεια, το Ισραήλ συνέχιζε το σχέδιο του προκειμένου να διασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο των παλαιστινιακών εδαφών, συμπεριλαμβανομένου του εκτοπισμού 300.000 Παλαιστινίων από τις εστίες τους μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 και των περισσότερων από 600.000 από τη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ από τότε μέχρι σήμερα.

Φώτο Αρχείου (AP Photo/Raad Adayleh)

Στο πλαίσιο διασφάλισης αυτού του ελέγχου, οι ισραηλινές δυνάμεις δεν δίσταζαν να επιβάλλουν συλλογικές τιμωρίες στους Παλαιστίνιους κατοίκους, οι οποίοι βρίσκονταν αντιμέτωποι με συνεχείς παρενοχλήσεις εκ μέρους των εποίκων και των δυνάμεων ασφαλείας, ενώ δεκάδες χιλιάδες βρέθηκαν φυλακισμένοι.

Ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας έγινε ασφυκτικός, ιδιαίτερα μετά την επικράτηση της Χαμάς στις εκλογές που διενεργήθηκαν αφού αποχώρησαν οι ισραηλινές δυνάμεις το 2005. Δεν είναι μόνο ο φράκτης που χωρίζει την περιοχή αυτή από το Ισραήλ, αλλά και οι εξονυχιστικοί έλεγχοι ανθρώπων και αγαθών στις εισόδους και εξόδους από το θύλακα.

Η βαναυσότητα του χτυπήματος της Χαμάς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί ή να τεθεί στο σωστό ιστορικό πλαίσιο.

Πηγή: Al Jazeera        

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More