Η κατάρρευση της Αμερικανικής τράπεζας «First republic» μπορεί να μην είναι το τέλος της κρίσης

Έπειτα από ένα σπιράλ έξι εβδομάδων, η τράπεζα (First Republic) κατέρρευσε τελικά τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας.

Οι ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές (FDIC) κατέσχεσαν την τράπεζα και πούλησαν αμέσως το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών της στοιχείων στην τράπεζα JPMorgan Chase, διεκπεραιώνοντας γρήγορα τη δεύτερη μεγαλύτερη χρεοκοπία τράπεζας στην ιστορία των ΗΠΑ μετά την Washington Mutual το 2008 (η οποία στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την JPMorgan Chase).

Για όσους παρακολουθούν τα γεγονότα από το σπίτι: Πρόκειται για τρεις πτωχεύσεις τραπεζών στις ΗΠΑ σε λιγότερο από δύο μήνες.

Τι συμβαίνει και πώς φτάσαμε εδώ;

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ άρχισε να αυξάνει τα επιτόκια πριν από ένα χρόνο, χρησιμοποιώντας το πιο ωμό εργαλείο της για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Η άνοδος των επιτοκίων μείωσε την αξία των ομολόγων που αποτελούσαν μεγάλο μέρος του επενδυτικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών. Αυτό τις άφησε ευάλωτες σε πρόβλημα ρευστότητας αν οι πελάτες άρχιζαν να αποσύρουν τους λογαριασμούς τους.

Οι τρεις τράπεζες – Silicon Valley Bank (SVB), Signature και First Republic, είχαν όλες ιδιαίτερα νευρικούς πελάτες με υψηλά επίπεδα ανασφάλιστων κεφαλαίων (υπόλοιπα πάνω από το όριο των 250.000 δολαρίων που έχει θέσει η Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλισης Καταθέσεων).

Οι τράπεζες δεν διατηρούν όλα τα χρήματα των πελατών τους σε μετρητά, οπότε όταν όλοι ζητούν τα χρήματά τους ταυτόχρονα, είναι άσχημα νέα.

Στις αρχές Μαρτίου, οι καταθέτες της SVB, διαισθανόμενοι προβλήματα στον δανειστή, τράβηξαν τα χρήματά τους ταυτόχρονα, αναγκάζοντας την SVB να πουλήσει ομόλογα με ζημία για να πληρώσει τους πελάτες της.
Όταν δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει, οι ρυθμιστικές αρχές επενέβησαν για να καθαρίσουν το χάος.

Η Signature και η First Republic υπέφεραν από τις ομοιότητές τους με την SVB, καθώς εξυπηρετούσαν πελάτες υψηλής ποιότητας σε παράκτιους τομείς όπως η τεχνολογία και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Οι αγορές φάνηκαν, αν όχι ευχαριστημένες, τουλάχιστον όχι εντελώς τρομοκρατημένες από την εξυγίανση της τράπεζας First Republic. Οι μετοχές έκλεισαν την ημέρα με πτώση, αλλά μόνο ελαφρώς. Η είδηση της First Republic ήταν μόνο ένα από τα πολλά γεγονότα που παρακολουθούνται στενά και θα βαρύνουν τους επενδυτές αυτή την εβδομάδα.

Όλοι στη Wall Street φαίνεται να πίνουν από το ίδιο μπολ με τον Τζάμι Ντίμον, ο οποίος διαμόρφωσε την πώληση ως το τέλος της κρίσης.

«Καμία κρυστάλλινη σφαίρα δεν είναι τέλεια, αλλά ναι, νομίζω ότι το τραπεζικό σύστημα είναι πολύ σταθερό», δήλωσε ο Ντίμον σε τηλεφώνημα προς τους επενδυτές τη Δευτέρα. «Αυτό το μέρος της κρίσης έχει τελειώσει».

Φυσικά, δεν συμμερίζονται όλοι αυτή την αισιοδοξία.

Μιλήσαμε με τον Ρόμπερτ Χόκετ, καθηγητή νομικής και ειδικό στα δημόσια οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, για μια σαφώς λιγότερο ηλιόλουστη άποψη:

«Σε αντίθεση με τις χαρούμενες προβλέψεις της Wall Street και της Ουάσινγκτον που έγιναν το Σαββατοκύριακο, αυτό δεν είναι το τέλος της τραπεζικής κρίσης του Μαρτίου – είναι ακόμη η αρχή», δήλωσε ο Χόκετ.

Κατά τη γνώμη του, η πώληση απλώς κάνει την JPMorgan, που είναι ήδη η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, ακόμη μεγαλύτερη και τη δύναμη των μεγαλύτερων τραπεζών της Wall Street πιο συγκεντρωμένη. Το αποτέλεσμα αυτού είναι η αποψίλωση του περιφερειακού τραπεζικού κλάδου.

Ο Χόκετ και άλλοι υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα να καταργηθεί ή τουλάχιστον να αρθεί το όριο των 250.000 δολαρίων για την ασφάλιση των καταθέσεων και να σταματήσει έτσι ο πανικός που προκαλεί τη φυγή των καταθετών.

Η ιδέα αυτή πήρε μια επιπλέον ώθηση τη Δευτέρα, όταν η ίδια η FDIC δημοσίευσε μια έκθεση που υποστηρίζει την αύξηση του ορίου ασφάλισης καταθέσεων για τους λογαριασμούς πληρωμών των επιχειρήσεων. Οι νομοθέτες στην Ουάσινγκτον φέρονται να έχουν συνομιλήσει για την, τουλάχιστον προσωρινή, επέκταση του ανώτατου ορίου της FDIC.

Ενώ τα 250 χιλ. δολάρια είναι πολλά για έναν απλό άνθρωπο, οι λογαριασμοί που προκαλούν ανησυχία στους τραπεζίτες είναι αυτοί που ανήκουν σε επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν, όπως η μισθοδοσία και άλλα λειτουργικά έξοδα που ξεπερνούν εύκολα αυτό το ποσό.

«Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν αυτά τα ανώτατα όρια», δήλωσε ο Χόκετ. «Ο φόβος μου είναι ότι αν δεν το κάνουμε αυτό πολύ γρήγορα, αυτό που θα δούμε είναι οι τράπεζες του Τζέιμι Ντίμον να καταβροχθίζουν το υπόλοιπο της περιφερειακής τραπεζικής βιομηχανίας, και αυτό τελικά θα επιφέρει κάποιου είδους εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος».

Και πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγή, τις νεοσύστατες επιχειρήσεις και τις μικρές επιχειρήσεις σε κάθε περιοχή της χώρας, αν οι μόνες τράπεζες που έχουμε είναι μερικές γιγαντιαίες τράπεζες που βρίσκονται είτε στη Wall Street είτε στο Σαν Φρανσίσκο».

Η κατάργηση των ανώτατων ορίων θα απαιτούσε από τις τράπεζες να πληρώνουν περισσότερα στο ταμείο ασφάλισης καταθέσεων, αν και ο ίδιος οραματίζεται ένα κλιμακωτό σύστημα στο οποίο οι μεγάλες τράπεζες που αναλαμβάνουν μεγαλύτερο κίνδυνο θα πληρώνουν υψηλότερο ασφάλιστρο.

«Μπορείτε να σκεφτείτε ότι η ομοσπονδιακή ασφάλιση καταθέσεων είναι λίγο σαν τα πυρηνικά όπλα», είπε. «Τα έχετε μόνο για να μην χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσετε».

Πηγή: CNN

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More